Her zamanki gibi eve doğru yürürken Maçka Parkı’na uğradım. Kedileri köpekleri izledim. Sonra da yeşilliğin üzerine oturup kitap okumaya başladım. Zamanın Melodisi adlı kitabı. Bir filozof yazmış, nasıl zaman öldürüyoruz, bunu anlatıyor.
Bir liseli kız yaklaştı. Instagramınızı kullanabilir miyim, diye sordu. Ne yapıcan ki dedim. Erkek arkadaşıma mesaj çekecem dedi. İyi al dedim. Girdi, açtı, ek hesaptan kendine hesap açtı ve mesaj yazdı. Sonra da konuştu.
-Nerdesin?, -Parktayım., -Ben de parktayım, seni göremiyorum., -Başka parktayım,-Şimdi hemen üç saniye içinde konum atıyorsun, yoksa karışmam.
Konum geldi. Aquapark’taymış çocuk. Florya’da. Kız,-Ya nasıl yaparsın, biz bu parkta buluşacaktık ya, oğlan,-Şimdi gelicem, bir saat sonra, kız-Nasıl gelicen bir saatta, bakalım sen gelince ben burada olacak mıyım?
Oğlan özür diledi, biraz bekletcem ama gelcem dedi. Kız,-Özürün kabul edilmedi, özrün geçersiz. Bu pos makinasından özrün onaylanmadı, oğlan, -Ne bu ya, kredi kartı mı?-Kız,-Aradığınız numaraya ulaşılamıyor, 404 not found, dedi ve şak diye kapattı telefonu.
Verdi telefonu kız ve kahkaha attı arkasından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder